Zasiłek chorobowy dla pracownika, któremu zostało przyznane prawo do świadczenia rentowego

Pracownik po wyczerpaniu okresu zasiłkowego wrócił do pracy. Po kilku miesiącach ponownie stał się niezdolny do pracy z powodu tej samej choroby (nowy 182-dniowy okres zasiłkowy wyczerpie się we wrześniu br.). Kilka tygodni temu pracownik złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Czy z dniem przyznania renty będziemy musieli zaprzestać wypłaty zasiłku?

Przepisy ustawy zasiłkowej nie przewidują zaprzestania wypłaty zasiłku chorobowego pracownikowi, który nabył prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Pracownik podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym wszystkich ryzyk również wówczas, gdy ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. W okresie ubezpieczenia chorobowego przysługuje mu prawo do świadczeń za czas choroby, tj. wynagrodzenia, a następnie zasiłku chorobowego, przez okres ustalony dla ich wypłaty, czyli odpowiednio 182 dni lub 270 dni w przypadku gruźlicy (art. 8 ustawy zasiłkowej).

Jeśli chodzi o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, to powstaje ono z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, nie wcześniej jednak niż od dnia złożenia wniosku o to świadczenie. Pracownikowi, który w dniu złożenia wniosku o rentę pobiera wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacane na podstawie przepisów Kodeksu pracy lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, prawo do renty jest przyznawane z dniem zaprzestania pobierania tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia. Tak stanowi art. 100 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 z późn. zm.).

ZUS bada okoliczność pobierania wynagrodzenia za czas choroby lub świadczeń z ubezpieczenia społecznego na dzień zgłoszenia wniosku o świadczenie rentowe. W przypadku, gdy lekarz orzecznik ZUS ustali datę powstania niezdolności do pracy poprzedzającą dzień złożenia wniosku, to ZUS sprawdzi, czy świadczenia chorobowe były/są pobierane w dniu, od którego może zostać przyznana renta. Jeżeli tak, to świadczenie rentowe zostanie przyznane po zakończeniu okresu wypłaty pobieranych przez pracownika świadczeń chorobowych.

Przykład

Pracownik jest niezdolny do pracy nieprzerwanie od 21 marca 2017 r. (okres zasiłkowy wyczerpie się 18 września 2017 r.). W maju 2017 r. złożył w ZUS wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. W tym samym miesiącu otrzymał orzeczenie lekarza orzecznika ZUS stwierdzające częściową niezdolność do pracy z powodu choroby od maja 2017 r. (od miesiąca złożenia wniosku). ZUS podejmie wypłatę świadczenia rentowego po zaprzestaniu pobierania przez pracownika zasiłku chorobowego, tj. od 19 września 2017 r.

Pracownik z ustalonym uprawnieniem do renty z tytułu niezdolności do pracy nie ma prawa do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia (art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej). Powyższe oznacza, że w razie rozwiązania umowy o pracę przed zakończeniem okresu zasiłkowego zawartej na czas określony pracownik traci prawo do zasiłku chorobowego od następnego dnia. Ponadto będąc uprawnionym do renty z tytułu niezdolności do pracy nie nabędzie prawa do ewentualnego świadczenia rehabilitacyjnego, bez względu na to czy umowa o pracę zostanie rozwiązana, czy też nie (art. 18 ust. 7 ustawy zasiłkowej).

Przykład

Przyjmujemy, że pracownik, o którym mowa w poprzednim przykładzie, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do 31 sierpnia 2017 r. Z uwagi na ustalone uprawnienie do renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłek chorobowy będzie mu przysługiwał nie dłużej niż do rozwiązania umowy o pracę, tj. do 31 sierpnia 2017 r. (mimo tego, że okres zasiłkowy wyczerpie się 18 września 2017 r.).

Gdyby umowa o pracę nie została rozwiązana (np. była zawarta do 31 grudnia 2017 r.), a pracownik złożył w ZUS wniosek o świadczenie rehabilitacyjne, to ze względu na uprawnienie do renty świadczenie to nie zostałoby przyznane.