Ustalanie podstawy wymiaru świadczeń chorobowych i okresu ich wypłaty

1) W jaki sposób obliczyć czas przerwy w pobieraniu świadczeń chorobowych, po której ustala się nową podstawę wymiaru?

Nową podstawę wymiaru świadczeń chorobowych ustala się wówczas, gdy między okresami pobierania świadczeń wystąpi przerwa trwająca co najmniej 3 "pełne" miesiące kalendarzowe (art. 43 ustawy zasiłkowej). Nie ma tutaj znaczenia rodzaj pobieranego świadczenia - może to być wynagrodzenie chorobowe, a po przerwie zasiłek chorobowy, opiekuńczy lub macierzyński. Istotna jest bowiem długość przerwy pomiędzy okresami pobierania tych świadczeń. Zasada ta nie ma jednak zastosowania, jeżeli wystąpi zmiana wymiaru czasu pracy.

2) Pracownik przystąpił do pracy po wykorzystaniu 182-dniowego okresu zasiłkowego. Po kilkunastu dniach ponownie zachorował, ale z powodu innej choroby. Czy możemy otworzyć nowy okres zasiłkowy?

Tak. W myśl art. 9 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej, do jednego okresu zasiłkowego wlicza się:

wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, spowodowane różnymi schorzeniami, jak również
okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

W sytuacji gdy niezdolność do pracy po przerwie (w czasie której pracownik odzyskał zdolność do pracy) została spowodowana inną chorobą, bez względu na długość przerwy należy otworzyć nowy okres zasiłkowy.

3) Pracownik po kilkutygodniowej chorobie odzyskał zdolność do pracy. W pierwszym dniu, w którym miał wrócić do pracy uległ wypadkowi w drodze do pracy i otrzymał zwolnienie lekarskie od następnego dnia po zakończeniu poprzedniej choroby. Czy możemy otworzyć nowy okres zasiłkowy, skoro niezdolność do pracy została spowodowana inną chorobą?

Nie, cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy, zarówno spowodowanej "zwykłą" chorobą, jak też wypadkiem w drodze do pracy należy zaliczyć do jednego 182-dniowego okresu zasiłkowego. Okres zasiłkowy liczy się od pierwszego dnia nieprzerwanej niezdolności do pracy także wówczas, gdy poszczególne okresy choroby zostały spowodowane różnymi schorzeniami. Nie ma tu znaczenia, że nowa niezdolność do pracy powstała na skutek wypadku w drodze do lub z pracy (a nawet wypadku przy pracy).

4) Zwolnienie lekarskie dostarczone przez pracownika rozpoczyna się w trakcie niezdolności orzeczonej poprzednim zwolnieniem. Czy za pokrywające się dni choroby należy wypłacić podwójny zasiłek?

Nie, za pokrywające się dni zwolnienia należy wypłacić jeden zasiłek chorobowy. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 4 i art. 36 ust. 3 ustawy zasiłkowej, za jeden dzień niezdolności do pracy wypłaca się jedną trzydziestą część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. Zasadę tę stosuje się odpowiednio przy wypłacie wynagrodzenia chorobowego (art. 92 § 2 K.p.). Przedłożone przez pracownika zwolnienia lekarskie określają jeden okres niezdolności do pracy z powodu choroby rozpoczynający się pierwszego dnia określonego pierwszym zwolnieniem i kończący się ostatniego dnia wskazanego drugim zwolnieniem.

5) Bezpośrednio po urlopie macierzyńskim pracownica dostarczyła zwolnienie lekarskie z powodu tego samego schorzenia, na które chorowała przed porodem. Czy możemy otworzyć nowy okres zasiłkowy?

Tak, ponieważ przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej, a powstaniem ponownej niezdolności do pracy spowodowanej tym samym schorzeniem przekroczyła 60 dni (art. 9 ustawy zasiłkowej). Będzie on liczony od pierwszego dnia niezdolności do pracy przypadającej po urlopie macierzyńskim.

6) Pracownik podjął pracę od 1 września br. i pod koniec miesiąca zachorował. Wcześniej pracował w innym zakładzie i w 2011 r. otrzymał wynagrodzenie chorobowe za 10 dni, a następnie dwa miesiące chorował po ustaniu zatrudnienia i otrzymał zasiłek chorobowy. Czy za czas choroby należy wypłacić wynagrodzenie chorobowe, czy zasiłek?

Okresu pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia nie wlicza się do limitu 33 dni (14 dni), za które w roku kalendarzowym pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego. Pracownik zmienił pracodawcę w ciągu roku kalendarzowego. Ponieważ u poprzedniego pracodawcy otrzymał wynagrodzenie chorobowe za 10 dni, z limitu 33 dni w 2011 r. pozostały do wykorzystania jeszcze 23 dni (odpowiednio z 14 dni pozostały 4 dni).