Prawo do świadczeń chorobowych od pierwszego dnia niezdolności do pracy

1) Kiedy pracownik nie musi przepracować 30 dni aby nabyć prawo do wynagrodzenia za czas choroby, a następnie zasiłku chorobowego?

Prawo do świadczeń chorobowych od pierwszego dnia niezdolności do pracy (bez konieczności spełnienia wymogu wyczekiwania) nabywa pracownik posiadający staż ubezpieczeniowy w wymiarze co najmniej 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Tak wynika z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej.

Ważne: Do 30-dniowego okresu wyczekiwania, uprawniającego do świadczeń chorobowych od pierwszego dnia choroby, wlicza się wcześniejsze nieprzerwane okresy obowiązkowego i dobrowolnego podlegania ubezpieczeniu chorobowemu.

Pomiędzy tymi okresami mogą występować przerwy, o ile nie przekraczają 30 dni. Jeżeli więc wystąpi przerwa trwająca nie dłużej niż 30 dni, to przy ustalaniu prawa do świadczenia chorobowego okresy tego ubezpieczenia zostaną zsumowane. Do okresu wyczekiwania wlicza się także poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, pomiędzy którymi występują przerwy przekraczające 30 dni, jeśli są one spowodowane urlopem wychowawczym, bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

Przykład

Pracownik jest zatrudniony od 2 sierpnia 2010 r. W okresie od 6 do 20 sierpnia 2010 r. chorował. Przed zatrudnieniem u obecnego pracodawcy przez 3 miesiące był zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Łącznie pracownik posiada 4-letni staż ubezpieczeniowy. Z tytułu niezdolności do pracy nie nabył prawa do świadczeń chorobowych za cały okres przedłożonego zwolnienia lekarskiego, ponieważ nie legitymuje się 30-dniowym okresem nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. W razie powstania ponownej niezdolności do pracy, pracownik nabędzie prawo do świadczeń chorobowych począwszy od 1 września 2010 r., tj. od 31 dnia podlegania ubezpieczeniu chorobowemu.

Ważne: Do okresu wyczekiwania zalicza się dni niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, za które pracownik nie nabył prawa do świadczenia chorobowego z uwagi na nieposiadanie odpowiedniego okresu ubezpieczenia chorobowego.

Zwracamy uwagę! Pracownik może nabyć prawo do świadczeń chorobowych bez względu na długość okresu podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 3 ustawy zasiłkowej, prawo do świadczeń chorobowych od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego przysługuje m.in.:

ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego (w tej sytuacji nie ma znaczenia jak długa przerwa wystąpiła w ubezpieczeniu chorobowym) - do tego okresu nie zalicza się urlopu wychowawczego i bezpłatnego,
jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy (a także wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, z tym że te świadczenia są wypłacane z ubezpieczenia wypadkowego).

Przykład

Pracownik jest zatrudniony od 4 sierpnia 2010 r. W okresie od 10 sierpnia do 8 września 2010 r. (30 dni) stał się niezdolny do pracy. Przed podjęciem obecnego zatrudnienia nie pracował przez okres 3 lat, ale udokumentował wcześniejszy okres zatrudnienia od września 1996 r. do lipca 2007 r. (10 lat i 11 m-cy). Ponieważ pracownik posiada wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy.

2) Pracownik, absolwent szkoły wyższej, który zgodnie z umową miał podjąć pracę od 2 sierpnia br., dostarczył zwolnienie lekarskie wystawione na okres od 30 lipca do końca sierpnia 2010 r. Czy przysługuje mu prawo do wynagrodzenia chorobowego?

Nie. Generalnie absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły (od daty podanej w świadectwie) lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych (od dnia złożenia egzaminu dyplomowego) przysługuje prawo do świadczeń chorobowych od pierwszego dnia ubezpieczenia. Jednakże świadczenia chorobowe nie przysługują, jeśli objęcie ubezpieczeniem chorobowym nastąpiło w czasie trwania niezdolności do pracy z powodu choroby (art. 6 ust. 1 ustawy zasiłkowej).

Przykład

Absolwent szkoły wyższej (obrona dyplomu miała miejsce 24 czerwca 2010 r.), zgodnie z umową miał zgłosić się do pracy w dniu 2 sierpnia 2010 r. Jednak od 30 lipca do 10 sierpnia 2010 r. stał się niezdolny do pracy. Z tytułu niezdolności do pracy nie nabył prawa do wynagrodzenia chorobowego, bowiem niezdolność nie powstała w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Kolejne zwolnienie lekarskie otrzymał od 23 sierpnia do 5 września 2010 r. Za ten okres niezdolności do pracy nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego, ponieważ:

został objęty ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 90 dni od ukończenia studiów wyższych,
stał się niezdolny do pracy w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Zwracamy uwagę! Jeżeli niezdolność do pracy powstanie na skutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, to prawo do świadczeń chorobowych przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia wypadkowego.